حلقه مفقوده ، سیاسی کاری
نویسنده : امیر محمد شهیدی
رهبر
معظم انقلاب " در نظام اسلامى، اگرچه رسم و سنت انتقاد و نصیحت مشفقانه
به مسئولین ، یکى از مواهب الهى و مفاخر اسلامى و مایه‌ى رشد و ارتقاء و
پیشرفت امور و مصداق بارز فریضه‌ى امر به معروف است و باید در جامعه بماند
و توسعه و کیفیت بیابد، ولى مخلوط کردن این کار مستحسن و لازم با اشاعه‌ى
روحیه‌ى بدبینى و سوءظن به کارگزاران اصلى کشور و بدگویى از آنان - که به
تضعیف روحیه، یا تضعیف جایگاه آنان بینجامد - خطایى بزرگ و خیانت‌آمیز
خواهد بود " 13خرداد 1371
یادتان
هست ، قدیم ندیما ، مادر بزرگها مون از تکه پارچه هایی که برای کارهای
مختلف استفاده می کردند و می ماند ، برای درست کردن یک تکه بزرگ استفاده
می کردند ؟ یک پارچه با چندین تکه ، البته در ظاهر قشنگ بود ... حال و روز
این روزهای اصولگرایان هم شبیه به همین پارچه چهل تکه است . به نظر شما
چه شده که اصولگرایان مدعی وحدت به این حال و روز افتادند ؟ ! البته در
این یادداشت زوایای مختلفی از جریان سازی های انتخاباتی اشاره خواهد شد ،
در همین راستا شاید شاهد قسمت های متفاوتی با مقدمه باشید ، شاید هم نه !
شاید ما هم همانند آقای احمدی نژاد در برابر آقای مشایی ، یک قدم به عقب
برداریم و پشت سر ایشان قرار بگیریم وشاید هم نه !
از
همان ابتدای امر ، ائتلاف سه نفره حال حاضر ، ساز جدایی زدند و با تشکیل
این ائتلاف به دنبال آرمانهای خودرفتند ، البته هنوز هم قطعی نیست که این
سه نفر بتوانند به نظر واحدی در بین خود برسند . به دنبال این جریان ، جبه
پایداری ، جبهه اصولگرایان سابق و ره پویان هم مسیر خود را جدا کردند و
هر کدام ، عَلَم استقلال را برافراشتند . اعلام کاندیتاتوری آقای دکتر
لنکرانی هم نشان داد که اصولگرایان نمی خواهند یکپارچه در این میدان حاضر
شوند . جالب اینجاست که این اعلام از سوی جبهه پایداری همراه با حاشیه
هایی هم بوده ، چرا که اعلام شده با ورود آقای جلیلی ، آقای لنکرانی کنار
خواهند رفت ! این عدم ثبات در تصمیم گیری فقط و فقط به نفع گروهی است که در
سایه ایستاده اند و منتظر فرصت هایی برای شکار ماهی های بزرگ از این
اوضاع شبیه به آب گل آلود هستند ، است . این نکته ، نقطه عطفی بوده که
همواره باعث عدم توفیق کامل اصولگراها در بازی های انتخاباتی شده است . در
همین حال و در همین گیر و دار ، جریانات منتسب به دولت با آرامش در حال
تکمیل قطعات پازل خود هستند . البته خیلی هم نمی توان به آنان ایراد وارد
کرد ، وقتی اصولگرایان اینطور به جان هم افتاده اند و به هیچ وجه حاضر
نیستند در کنار هم باشند ، خوب معلوم است که جریانات منتسب به دولت با
خیال راحت و دست باز هر کاری که می خواهند می کنند .
رهبر
معظم انقلاب اسلامی " اختلاف سیاسى مانعى ندارد؛ اختلاف نظر مانعى ندارد؛
مبارزات انتخاباتى به شکل سالم، مانعى ندارد؛ اما خراب کردن یکدیگر، خراب
کردن چهره‌ى کشور، خراب کردن ذهن مردم و چهره‌ى مسؤولین دلسوز، اشکال
دارد . ایجاد سؤال و ابهام در ذهن مردم، اشکال دارد " 16 بهمن ماه
1371
متاسفانه
در این میان و به کنار از حوادث درون حزبی و درون گروهی ، حلقه مفقوده ای
به شدت کمبودش احساس می شود . بله ، درست حدث زدید ، بی اخلاقی سیاسی ...
مشکل اصلی در این ماجرا اینجاست که وقتی از اخلاق انتخاباتی سخن به میان
آید ، همه در تئوری از سرآمدان دوران خود هستند ! و در قالب زیباترین
جملات و استعاره ها چنان از اخلاق سخن به میان آورند که انگار ... ولی
وقتی پای عمل می رسد همه انگار پیکان 46 ( البته صد رحمت به پیکان 46 )
ریپ می زنند . به طور واضح تر وقتی در یک لوکیشن خاصی قرار می گیرند ،
پوزیشن متفاوتی از خو بروز می دهند و سعی می کنند با بد اخلاقی این عدم
ثبات فکری شان را در مواجهه با اوضاع و احوال جدید ، جبران کنند . کم پیش
آمده که شاهد ممزوج شدن اخلاق با سیاست باشیم و اگر اینچنین شود ، شاید
شاهد بروز یک حماسه غرور آفرین خواهیم بود ، ولی افسوس که فقط افسانه است !
شاید آقایان نمی دانند که حتی اگر رقیب شان هم در این بازی بی اخلاقی و
بد اخلاقی کرد ، مقابله به مثل او هم در حکم همان بد اخلاقی قرار می گیرد .
بعنوان نمونه همین بحث انتخابات ، موقعیت و ظرفی است که می تواند توان
حرکت بر مدار اخلاق توسط سیاسیون را بسنجد . متاسفانه جامعه ما به این آفت
بد اخلاقی سیاسی در انتخابات گرفتار است . نمود بارز این بداخلاقی را می
توان در جریان سازی های بچه گانه جناح های مختلفی که قسمتی از قدرت در
دستان شان است دانست ، جایی که این جناح ها با بکارگیری امکانات رسانه ای
دولتی و مردمی ( بیت المال ) همانند دو کودک خردسال هستند که در مهد کودک
بر سر صندلی چرخ و فلک دعوا می کنند . آخرش هم یا هیچ کدام سوار نمی شوند
یا هر دو به نوعی زمین می خورند ! شاید دعواها و شایعه پراکنی ها و تهمت
های رد وبدل شده بین روزنامه های ایران و همشهری ، یک نمونه از این بچه
بازی های باشد .
نمود
دیگر آن را می توان در رفتار خود نامزدهای احتمالی ویا حامیان شان دید .
مثلاً همین رفتارها و صحبت های رئیس جمهور محترم در هفته گذشته و در
روزهای جاری ... در این میان هم جناب آقای احمدی نژاد انگار یادشان رفته
تمام این سالهایی را که از عمر دولت شان ، چه بر ملت گذشته ! هیچ کس نمی
تواند منکر خدمات ارزشمند ایشان در زمینه عمران و آبادانی کشور شود ،
حقیقتاً کارهای خوبی صورت گرفته ولی حرف اینجاست که چرا ایشان هنوز هم در
رعایت اخلاق سیاسی ، کمی کوتاهی می کنند ؟! با بروز توهم " دشمن فرضی " به
چه چیزی می خواهند برسند ؟! خیلی خوب می شد اگر قصد ایشان صلاح امور بود و
به فکر تصحیح روند به قول خودشان ناصحیح بودند ، همه را یکسان نگاه می
کردند و از طرف دیگر مسائل و موارد مورد نظرشان را از مجاری قانونی پیگیری
می کردند و اینطور بر افکار عمومی تاثیر منفی نمی گذاشتند . بهتر بود ایشان
در این روزهای بسیار نزدیک به زمان انتخابات ریاست جمهوری ، کمی بیشتر
دقت می کردند و از انجام حرکات شبهه آمیز و اعلام نظرات ، اختلاف بر انگیز
خودداری می کردند . شاید بتوان گفت مشکل اساسی جناب آقای احمدی نژاد این
است که فقط حرف خودشان به عنوان سند قانونی ارزش دارد ولاغیر !!! اینهمه
از امکانات دولتی و پول بیت المال برای جشن بیهوده و لغو هفته گذشته در
استادیوم آزادی استفاده کردند ... اینهمه از نام مقام معظم رهبری برای رد
گم کنی به کام خودشان سوء استفاده کردندو هیچ هم زیر بار اعتراضات نرفتند
! حالا قبول این اعتراضات پیشکش ، از طرف دیگر ، مدعی هم هستند که نمی
گذارند در کشور کاری انجام شود !!!باشد ، اصلاً ما هم قبول کردیم که همه
کشور بسیج شده اند که نگذارند شما در کشور آزادانه فعالیت کنید ، آیا
اظهار نظر در این خصوص ، آنهم در این روزهای حساس و آنهم به شیوه ای که
بدون شک شائبه زیر سوال بردن فعالیت های سایر مسئولین عالی رتبه را همراه
دارد ، کار درستی است ؟! ( ارجاع به جمله ابتدایی ذکر شده در این یادداشت ،
به نقل از رهبر معظم انقلاب )
اگر
در روزهای ابتدایی دولت شان این مباحث را عنوان می کردند ، کمی قابل قبول
بود ولی الان بعد از 8 سال که تمام امکانات دولتی هم در اختیارشان بوده ،
دیگر این حرفها جنبه تبلیغی و فرافکنی پیدا نمی کند؟! بماند که همین
روزها هم بر خلاف قانون وعرف به بهانه های مختلف ایشان به نوعی خود را در
مسائل انتخاباتی دخیل می کنند . ایشان می فرمایند که : دستشان را بسته اند
و در حوض انداخته اند و می گویند بیا بیرون " در ادامه افزودند " حالا
دست را بستند چرا وزنه به پایمان وصل کردند ؟ حالا وزنه هم بستند ، چرا
سرمان را با دست زیر آب می کنند ؟! " ما هم قبول داریم که ایشان توانمند
هستند ولی این که تمام مشکلات و تقصیرها را به گردن دیگران بیاندازند و
تمام خوبیها و خدمات را از ناحیه خودشان معرفی کنند ، کمی و فقط کمی غیر
منطقی و غیر منصفانه است . به نظر شما اینکه برای چندمین بار متوالی و بر
خلاف تاکیدات مقام معظم رهبری ، تقصیر ها را بر گردن قوه مقننه بیاندازند و
تلویحی این گروه را گروه شیطان بخوانند ، کار صحیحی است ؟! بماند که
ایشان همانند ماجرای سفر سمنان ، بار دیگر ناشیانه به مخالفان تاختند و
شاکی بودن که از صحبت های رهبری تفسیرهایی شده است و حتی از این مسئله هم
ناراحت بودند که چرا ، برخی برای شورای نگهبان هم نسخه می پیچند ؟! جناب
آقای دکتر احمدی نژاد ، ما که هیچ برداشتی از حرکت شما در سخنرانی اهواز
نمی کنیم ، آنجایی که بعد از برافراشتن پرچم جمهوری اسلامی توسط شما و فرد
محبوب دولت ، آقای مشایی ، جنابعالی در یک حرکت کاملاً معنا دارد ، به آرامی یک قدم به عقب رفتید و پشت سر آقای مشایی قرار گرفتید!!!
ولی جالب اینجاست که این روزها در روزنامه ایران جملاتی را از زبان آقای
مشایی می خوانیم که تکمیل کننده گفتارها و اعمال قبلی شان است ، به نظر
برنامه " گذر از احمدی نژاد " از برنامه هایی اصلی آقای مشایی است !
